Jakie podejście wybrać wdrażając narzędzia IT i systemy ERP?

W świecie dynamicznie zmieniających się technologii i rosnących oczekiwań biznesowych, wybór odpowiedniego modelu wdrożenia systemów IT i ERP jest kluczowy dla sukcesu projektu. Jako wdrożeniowcy “po przejściach”, chcemy podzielić się wiedzą na temat różnych modeli realizacji projektów oraz przedstawić porównanie dwóch popularnych podejść: modelu klasycznego i Time & Material.

Modele wdrażania rozwiązań IT i systemów ERP

Istnieje wiele metod realizacji projektów IT, które różnią się podejściem do planowania, zarządzania czy rozliczania kosztów. Poniżej przedstawiamy najpopularniejsze z nich:

1. Podejście klasyczne (Fixed Price)

Działanie: Ustalona jest stała cena za cały projekt, a zakres i wymagania są dokładnie określone podczas analizy wdrożeniowej. 

Charakterystyka: Sztywne planowanie, niska elastyczność, większość ryzyka po obu stronach projektu.

2. Time & Material

Działanie: Klient płaci za rzeczywisty czas pracy zespołu i zużyte materiały, a zakres projektu może się zmieniać w trakcie realizacji.

Charakterystyka: Wysoka elastyczność, iteracyjne podejście, ryzyko kosztów po stronie klienta, większe szanse na zadowalający koniec projektu po obu stronach.

3. Metodyka zwinna (Agile)

Działanie: Grupuje metodyki skupione na iteracyjnym i przyrostowym dostarczaniu produktów, takie jak Scrum czy Kanban. 

Charakterystyka: Elastyczność, bliska współpraca z interesariuszami, częste dostarczanie działających wersji produktu.

4. Model hybrydowy

Działanie: Łączy elementy podejścia klasycznego i zwinnego.

Charakterystyka: Planowanie strategiczne z elastyczną realizacją, balans między strukturą a elastycznością.

5. Model dedykowanego zespołu (Dedicated Team)

Działanie: Dostawca udostępnia klientowi zespół specjalistów pracujących wyłącznie nad jego projektem.

Charakterystyka: Kontrola po stronie klienta, skalowalność zespołu, długoterminowa współpraca.

6. Model ryczałtowy z podziałem ryzyka (Risk-Reward Sharing)

Działanie: Dostawca i klient dzielą się ryzykiem i korzyściami projektu.

Charakterystyka: Wspólne cele, motywacja dostawcy do osiągnięcia najlepszych wyników, elastyczność w podejściu.

7. Model oparty na wynikach (Outcome-Based)

Działanie: Wynagrodzenie dostawcy zależy od osiągnięcia konkretnych wyników biznesowych lub technologicznych.

Charakterystyka: Skupienie na efektywności, minimalizacja ryzyka dla klienta, wysoka jakość dostarczanych rozwiązań.

8. Model koszt plus marża (Cost-Plus)

Działanie: Klient pokrywa rzeczywiste koszty projektu plus ustaloną marżę dla dostawcy.

Charakterystyka: Przejrzystość kosztów, mniejsze ryzyko dla dostawcy, możliwość wprowadzania zmian.

9. Staff Augmentation (Uzupełnienie zespołu)

Działanie: Opis: Dostawca dostarcza specjalistów do istniejącego zespołu klienta.

Charakterystyka: Szybki dostęp do talentów, kontrola nad projektem po stronie klienta, elastyczność zatrudnienia.

10. Managed Services (Usługi zarządzane)

Działanie: Dostawca przejmuje pełną odpowiedzialność za określone funkcje lub procesy IT klienta.

Charakterystyka: Przeniesienie odpowiedzialności, stałe koszty, skupienie klienta na strategicznych aspektach biznesu.

11. Model prototypowania (Prototyping)

Działanie: Szybkie tworzenie prototypów w celu zebrania informacji zwrotnych przed pełnym wdrożeniem.

Charakterystyka: Redukcja ryzyka, lepsze zrozumienie wymagań, szybsze iteracje.

Myślisz nad wdrożeniem rozwiązań IT i ERP według zamierzonego modelu, który przyniesie największe korzyści dla Twojego biznesu? Skontaktuj się z nami – nasi eksperci pomogą Ci dobrać odpowiednie narzędzia i strategie oraz pomogą w implementacji ERP oraz powiązanych narzędzi.

Porównanie modelu klasycznego i Time & Material

Przyjrzyjmy się bliżej dwóm popularnym podejściom: modelowi klasycznemu i Time & Material.

Zakres projektu

Model klasyczny: Zakres jest dokładnie określony na początku. Wszelkie zmiany wymagają renegocjacji umowy / dokumentu analizy. 

Time & Material: Zakres jest elastyczny i może być dostosowywany w trakcie projektu.

Planowanie

Model klasyczny: Szczegółowe planowanie przed rozpoczęciem prac. Harmonogram jest sztywny.

Time & Material: Iteracyjne podejście do planowania. Wykorzystuje metodyki zwinne.

Koszty

Model klasyczny: Ustalona stała cena. Klient zna koszt projektu z góry.

Time & Material: Koszty są zależne od rzeczywistego nakładu pracy. Trudniejsze do przewidzenia.

Ryzyko

Model klasyczny: Większość ryzyka ponosi dostawca, który musi dostarczyć w ramach budżetu i czasu.

Time & Material: Większe ryzyko po stronie klienta ze względu na nieprzewidywalność kosztów.

Elastyczność

Model klasyczny: Niska elastyczność. Trudne wprowadzanie zmian.

Time & Material: Wysoka elastyczność. Możliwość bieżącego dostosowywania projektu.

Podsumowanie

Wybór odpowiedniego modelu wdrożenia zależy od specyfiki projektu, potrzeb biznesowych oraz stopnia niepewności co do ostatecznego kształtu rozwiązania. Jeśli projekt ma jasno zdefiniowany zakres i wymagania nie ulegną zmianie, model klasyczny może być odpowiedni. Jednak w dynamicznym środowisku biznesowym, gdzie elastyczność i szybka adaptacja są kluczowe, Time & Material lub metodyki zwinne są bardziej efektywne.

Pracując z Klientami, zazwyczaj stosujemy metodyki zwinne, ponieważ pozwalają one na szybką reakcję na zmieniające się potrzeby naszych Klientów, dostarczanie wartości w krótkich iteracjach i bliską współpracę na każdym etapie projektu.

Chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak metodyki zwinne mogą usprawnić wdrożenie Twojego systemu IT lub ERP? Skontaktuj się z nami, a wspólnie znajdziemy najlepsze rozwiązanie!